دانلودکارآموزی عمران برپایی ساختمان مرکزی فرهنگسرای معرفت 21 ص

نام فایل : کارآموزی عمران برپایی ساختمان مرکزی فرهنگسرای معرفت 21 ص

فرمت : .doc

تعداد صفحه/اسلاید : 18

حجم : 68 مگابایت

مشخصات پروژه
عنوان پروژه : برپایی ساختمان مرکزی فرهنگسرای معرفت
خاص)
مشخصات طرح :
اسکلت بتنی
سقف تیرچه سیمانی و بلوک سیمانی
1. بازدید از زمین و ریشه کنی
قبل از شروع هر نوع عملیات ساختمانی باید زمین محل ساختمان بازدید شده و وضعیت و فاصله ی آن نسبت به خیابان ها و جاده های اطراف و همچنین چگونگی دسترسی به خیابان های اصلی مورد بازرسی قرار گیرد. بعد از بررسی های کافی و در صورت نبود مشکل اقدام به آغاز پروژه می نماییم. در این بررسی ها باید دقت شود تا ما مشکلی از لحاظ ورود و یا خروج ماشین آلات نداشته باشیم و ضمنا جای کافی برای مصالح پای کار فراهم کنیم. سپس نسبت به ریشه كنی( كندن ریشه های نباتی كه ممكن است در زمین روییده باشند ) اقدام می شود و خاك های اضافی به بیرون حمل گردد و بالاخره باید شكل هندسی زمین و زوایای آن كاملا معلوم شده وبا نقشه ساختمانی كاملا مطابقت داشته باشد
2. پیاده سازی نقشه
پس از بازدید محل وریشه‌كنی ، نوبت به پیاده کردن نقشه بر روی زمین می شود. منظور از پیاده كردن نقشه یعنی انتقال نقشه ساختمان از روی كاغذ بر روی زمین به وسیله ابزار آلات در دسترس با ابعاد اصلی به طوری كه محل دقیق پی ها و ستون ها و دیوار ها و عرض پی ها روی زمین به خوبی مشخص باشد. باید دقت داشت که این مرحله یکی از مهمترین مراحل ساخت می باشد چرا که کوچکترین اشتباهات در این مرحله قابل صرفنظر نبوده و اگر این خطا ها از مقدار مجاز آیین نامه ای بیشتر باشد ، باید اقدام به تخریب کل ساختمان کرد. حال برای پیاده كردن نقشه دو راه داریم اگر ساختمان مهم و بزرگ بود می بایست از دوربین های نقشه برداری استفاده شود ولی برای پیاده كردن نقشه ساختمان های معمولی و كوچك از متر و ریسمان بنایی می توان بهره برد که دقت لازم برای کارهای معمولی را دارند. برای پیاده كردن نقشه با متر و ریسمان كار ابتدا باید محل كلی ساختمان را روی زمین مشخص نموده و بعد با كشیدن ریسمان كار به یكی از امتداد های تعیین شده و ریختن گچ ، یكی از خطوط اصلی ساختمان را تعیین کرد و بعد خطوط دیگر را با همین روش مشخص می كنیم . البته برای ایجاد زاویه ی قایمه می توان از اعداد فیثاغورثی بهرا برد مانند اعداد 3و4و5 که در آن دو تای اولی اضلاع جانبی اند و عدد آخر که از همه بزرگتر می باشد مقدار عدد وتر می باشد
عرض و طول و عمق پی ها كاملا بستگی به وزن ساختمان و قدرت تحمل خاك محل ساختمان دارد در ساختمان های بزرگ قبل از شروع كار بوسیله آزمایشات مكانیك خاك قدرت مجاز تحملی زمین را تعیین نموده واز روی آن محاسبات ابعاد پی را تعیین می نمایند ولی در ساختمان های كوچك كه آزمایشات مكانیك خاك در دسترس نیست باید از مقاومت زمین در مقابل بار ساختمان مطمئن شویم . اغلب مواقع قدرت مجاز تحملی زمین برای ساختمان های كوچك با مشاهده خاك پی و دیدن طبقات آن و طرز قرار گزفتن دانه ها به روی همدیگر یا با ضربه زدن به وسیله كلنگ به محل پی قابل تشخیص می باشد .
3. گود برداری
در این قسمت از عملیات اقدام به خاکبرداری محل نقشه می شود تا به خاک بکر رسید. انجام این عمل به آن علت است که همانطور که گفتیم زمین ، بار کلی ساختمان را تحمل می کند لذا باید پی ها بر روی یک سطح محکم و بدون رانش قرار بگیرد تا در آینده پس از اتمام پروژه و در نتیجه ی بارگذاری ، پی ها نشست بیش از حد نداشته باشند و یا اینکه نشستهای متفاوت داشته باشند. البته اگر زمین موجود ، بدون خاکبرداری ، بکر باشد ، باز هم باید اقدام به گودبرداری کرد. این عمل بدان علت است که همانطور که می دانیم پی از قسمتهای مهم سازه می باشد. و جنس آن از بتن می باشد همانطور که می دانیم بتن از دو المان آرماتور آهنی و ملات سیمان ماسه شن تشکیل شده است. آهن در مقابل سولفاتها و موادی همچون کلر و آب حساس است و در صورت وجود این عوامل در کنار آهن ، آهن زنگ زده و مقاومت فشاری و کششی خود را از دست می دهد. همچنین ملات سیمان هم در مقابل آب ضربه پذیر است و مقاومت خود را از دست می دهد. بنابر این سطح زیرین پی ها باید حداقل 1.5 الی 2 متر پایین تر از تراز کف زمین باشد.
در موقع گودبرداری چنانچه محل گودبرداری بزرگ نباشد از وسائل معمولی مانند بیل و كلنگ و فرقون ( چرخ دستی ) استفاده می گردد , برای این كار تا عمق معینی كه عمل پرتاب خاك با بیل به بالا امكان پذیر است ( مثلاً 2 متر ) عمل گود برداری را ادامه می دهند و بعد از آن پله ای ایجاد نموده و خاك حاصله از عمق پائین تر از پله را روی پله ایجاد شده ریخته و از روی پله دوباره به خارج منتقل می نمایند . برای گود برداری های بزرگتر استفاده از بیل و كلنگ مقرون به صرفه نبوده و بهتر است از وسایل مكانیكی مانند لودر و غیره استفاده شود . در این گونه موارد برای خارج كردن خاك از محل گود برداری و حمل آن بخارج كارگاه معمولاً از سطح شیبدار استفاده می گردد . بدین طریق كه در ضمن گودبرداری سطح شیبداری در كنار گود برای كامیون و غیره ایجاد می گردد كه بعد از اتمام كار این قسمت بوسیله كارگر برداشته می شود .
استفاده از دیوارهای مانع :
چون ایجاد شیب مورد لزوم موجب كار اضافی برای حمل خاك بیشتر به خارج و انتقال مجدد آن بعد از ساختن دیوار مورد لزوم به پشت دیوار می باشد لذا برای جلوگیری از پرداخت هزینه بیشتر و عدم انجام كار اضافی در موقع گودبرداری در زمینهای سست بعضی وقتها در صورت امكان اقدام به ایجاد دیوارهای مانع می نمایند كه در اینجا از نوع چوبی می باشد .
4. پیاده کردن محل پی ها و شناژها و آرماتور گذاری
بعد از گود برداری و مشخص نمودن محل پی ها و شناژ های رابط پی ها ابتدا در محل های مورد نظر در حدود 40 تا 50 سانتی متر ملات آهك و شفته ریخته می شود . شفته مخلوطی است از خاك مناسب و آهك شكفته و آب . ( خاك مناسب برای شفته خاكی است كه قطر دانه های تشكیل دهنده آن از لحاظ بزرگی و كوچكی متفاوت بوده به طوری كه دانه های ریزتر فضای خالی بین دانه های درشت تر را پر نموده و در نتیجه جسم متراكم و توپری بدست می آید . ) بعد از شفته ریزی ، در حدود 5 الی 10 سانتی متر بتن مگر روی آن ریخته می شود به این بتن ، بتن لاغر هم گفته می شود چرا که بتنی است كه سیمان آن نسبت به سایر بتن ها كم بوده و در حدود 100 الی 150 كیلو گرم در متر مكعب می باشد. این کار به دو دلیل انجام می شود. اول آنكه حد فاصلی بین بتن اصلی و خاك می باشد دوم آنكه سطح پی را با این بتن رگلاژ می نمایند تا بتن اصلی پی روی سطح صافی قرار گیرد .
بعد از این مرحله بر حسب اینكه پی از چه نوعی باشد مطابق با نقشه آرماتور چینی صورت می گیرد . آرماتور چینی در پی های منفرد به این صورت انجام می گیردكه تك تك پی ها از روی نقشه دقیقا مطالعه شده و طول آرماتور ها و شماره آرماتور ها دقیقا مشخص می شود ( تمامی آرماتورها در ساختمان های بتنی آجدار می باشد ) سپس بوسیله قیچی و آچار های مخصوص مطابق نقشه آرماتور ها را بریده و خم می كنند . برای پی های منفرد یك ردیف آرماتور به صورت شبكه ای در زیر فنداسیون قرار داده می شود كه آرماتور های هر ردیف شبكه را به وسیله سیم مفتول ( نمره 4 یا 6) به آرماتور های ردیف دیگر شبكه متصل می شود . به دلیل اینكه مقاومت فشاری بتن خوب بوده و مقاومت كششی آن در حد مطلوب نمی باشد و با توجه به اینكه در پایین پی منفرد كشش اتفاق می افتد لذا شبكه آرماتور را در پایین قرار می دهیم . همچنین از شناژهایی هم ، جهت اتصال فنداسیون های مجاور به هم استفاده می كنیم . علت اجرای شناژ این است که پی ها به هم متصل شده و در مقابل بارهای افقی مانند باد و زلزله ایمن شوند. باید توجه داشت که هر پی باید حداقل توسط دو شناژ عمود بر هم مهار شود. در صورتی كه یكی از فنداسیون ها در محیط اطراف ساختمان قرار گیرد شناژی كه برای اتصال این فنداسیون به فنداسیون دیگر كه در محیط نیست به كار می رود قویتر از بقیه شناژ ها انتخاب می شود. این اقدام بدان علت است که چون ستون وارد بر این پی های محیطی به دلایل معماری نمی تواند در وسط فنداسیون قرار گیرد و باید در كناره آن قرار گیرد ، در این صورت بر قسمت بالایی شناژ رابط نیروی كششی بیشتری وارد می شود و به همین دلیل این قسمت از شناژ قویتر انتخاب می شود و معمولا در این شناژ ها تعداد آرماتور های بالایی بیشتر از تعداد آرماتور های پایینی می باشد ( معمولا 3 به 5 ) . علاوه بر آرماتور های شناژ ، آرماتور های ریشه ستون ها نیز قبل از بتن ریزی كار گذاشته می شود . طول این این ریشه ها معمولا 1.2 متر یا بیشتر انتخاب می شود. در قرار دادن این آرماتور ها با دقت فوق العاده زیادی کرد و فاصله آكس به آكس ستون ها و ردیف آن ها باید كاملا مطابق با نقشه باشد . ( امتداد ستون ها باید با دوربین یا ریسمان كار كنترل شود ) چون آكس ستون های طبقات باید در یك امتداد قایم قرار گیرند و در صورتی كه دو ، سه سانتی متری اشتباه شود این اشتباه تا آخرین طبقه ساختمان ادامه پیدا می كند.
آرماتور گذاری پی و انتخاب شناژ قوی در فنداسیون كناری
5. قالب بندی
بعد از این مرحله نوبت به قالب بندی می رسد . قالب هایی كه برای عملیات بتنی ساخته می شوند اغلب چوبی می باشند ولی برای بعضی قسمت ها مانند ستون ها ، از قالب های فلزی نیز استفاده می شود . البته می توان از تیغه آجری به جای قالب در اطراف پی بهره برد. قالب ها علاوه بر شكل دادن به بتن ، وزن آن را نیز تا زمان سخت شدن تحمل می نمایند . بدین لحاظ اگر در اجرای آن دقت كافی نشود ممكن است در موقع بتن ریزی واژگون شده و موجب خسارت شود . از این رو این قالب ها را بوسیله میخ و سیم آرماتور بندی به یكدیگر یا به آرماتور ها وصل می كنند و آن ها را در جا محكم می كنند . شكل قطعات بتن با اندازه آن ها كه باید ریخته شود باید به وسیله قالب تهیه شود تخته و چوبی كه برای قالب بندی مصرف می شود باید كاملا خشك بوده و در برابر رطوبت تغییر شكل ندهد . این تخته ها باید به اندازه كافی نرم باشد تا در موقع نجاری دچار اشكال نشویم و از طرفی چون باید آن چنان محكم باشد كه بتواند وزن بتن و آرماتور و وسایل بتن ریزی از قبیل چرخ دستی ، ویبراتور و غیره را به خوبی تحمل نماید . در ضمن قالب ها را كاملا به آرماتور ها نمی چسبانند بلكه 2.5 الی 5 سانتی متر فضا به عنوان كاور در نظر می گیرند تا بتن به خوبی سطح آرماتور را پوشش دهد . به منظور این عمل می توان از تکه ها س سیمانی بهره برد و یا از فاصله نگهدارهل که در بازار موجود است بهره برد.
معمولا سطح تماس بتن و تخته قالب بندی را بوسیله روغن های معدنی چرب می كنند. مالیدن روغن به روی قالب بدان علت است كه اولا تخته كه در ابتدا كاملا خشك است ، آب بتن مجاور خود را نمكیده و موجب فساد بتن نشود و در ثانی در موقع باز كردن قالب ، تخته ها براحتی از بتن جدا شوند و موجب تخریب گوشه های بتن نشوند و در صورت مناسب بودن ، برای قالب بندی بعدی مورد استفاده قرار گیرند . در موقع مالیدن روغن به قالب ها باید كاملا دقت شود كه آرماتور ها به روغن آغشته نشود زیرا در این صورت روغن مانع چسبیدن بتن به دور میلگرد گردیده و جسم یكپارچه تشكیل نداده و بتن و آرماتور هر یك به تنهایی كار می كنند و موجب ضعف در همگن بودن بتن و فولاد می گردد . وقتی قالب ها بسته شدند فنداسیون آماده بتن ریزی می شود ولی قبل از هر مرحله بتن ریزی ، باید كلیه شماره آرماتور ها و ابعاد پی ها و شناژ ها و فاصله آكس به آكس ستون ها كنترل شده و كاملا مطابق با تقشه باشد .
6. بتن سازی و بتن ریزی
در این مرحله نوبت به بتن سازی می رسد ولی قبل از آن باید نسبت های مخلوط كردن اجزاء بتن تعیین شود . منظور از نسبت مخلوط كردن اجزاء بتن آنست كه نسبت مناسبی برای اختلاط شن و ماسه به دست بیاوریم تا دانه های ریزتر فضای بین دانه های درشت تر را پر كرده و جسم توپر بدون فضای خالی و با حداكثر وزن مخصوص به دست آید همچنین تعیین مقدار لازم آب به طوری كه بتن براحتی قابل حمل و نقل بوده و در قالب خود جا گرفته و دور میل گرد ها را احاطه نموده و كلیه فضای خالی قالب را پر نماید و در مجاورت آن فعل و انفعالات شیمیایی سیمان شروع شده و تا مرحله سخت شدن ادامه یابد . و بالاخره تعیین مقدار سیمان مورد لزوم برای به دست آوردن بتن با مقاومت كافی كه بتواند براحتی بارهای وارده ساختمان را تحمل نماید . در این مرحله باید دقت کرد که حداقل عیار سیمان در پی ها برای ایننکه میلگردهای درون بتن سالم بمانند 240 است.
...